In het huis van de gehangene spreekt men niet van de strop
Bij sans gêne entrevue en conversatie
Wordt eloquentie van de gast verlangd
Au fond is één reflectie uit de gratie:
Het touw waaraan de heer des huizes hangt
In het land der blinden is eenoog koning
Voorbij des equators secluse streken
Waar men gedesequilibreerd bètises eert
En edictaal niet heel nauw wordt gekeken
Daar ligt het rijk waar de cycloop regeert
Hoge ogen gooien
Waardoor moroos de geit loborig staarde
-Geacharneerd tantalisch leeggeslorpen-
Belanden parabolisch op de aarde
De resten, door sjeik Hassan weggeworpen
Een Engels taalspelletje bestaat eruit spreekwoorden op te blazen met pompeus taalgebruik, waarna geraden moet worden wat het oorspronkelijke spreekwoord was, bijvoorbeeld:
"Missiles of ligneous or petrous consistency have the potential of fracturing my osseous structure, but appellations will eternally remain innocuous".
Bedoeld wordt: 'Sticks and stones can hurt my bones, but words can never harm me'.
Dit bracht light-versedichters tot deze vorm, waarvan verschillende voorbeelden te vinden zijn in How to be well-versed in poetry (het Engelse equivalent van Versvormen van Drs. P) van E.O Parrott .
Het opgeblazen spreekwoord bestaat uit een vierregelig versje, rijmschema abab, waarin een spreekwoord omslachtig wordt omschreven. Niet alleen het spreekwoord wordt zo opgeblazen tot grotere proportie, ook het taalgebruik moet dus liefst opgeblazen, gezwollen en pompeus zijn.
Het gebruik van moeilijke woorden wordt toegejuicht.
