Tijd voor the Moody Blues
‘Nights in white satin’ dus
Heerlijke schuifelplaat
Laat je maar gaan!
Straks aan het slot van die
Zevenminutensong
Gaan er geheid weer
TL-buizen aan
Wat had ik graag de naam Komrij gelezen
In dat verdomde teletekstbericht
Of Zwagerman: de lui die Driek misprezen
En hem kwalificeerden als ‘te licht’
De leden van het kunstenaargericht
Die nooit verzuimen terpentijn te pissen
Op elk niet door henzelf gepend gedicht
Kortom, figuren die ik niet zou missen
’t Is echter niet aan mij zulks te beslissen
Maar aan de Macht die het heelal beheerst
In al diens wijsheid nam Hij Driek van Wissen
De goeien, immers, gaan altijd het eerst
Drieks tegenstrevers voelen ‘m al aan:
Zij hebben nog een lange weg te gaan