Laat ik proberen ook zoiets te maken
Een heus rondel maar naamdicht evenzeer
(Dit laatste leest u op in plaats van neer)
Niet om de kunst, ik zou ter plekke staken
 
Of om ermee tot aanzien te geraken
Respect voor fraaie vormen is ’t veeleer,
Laat ik proberen ook zoiets te maken
Een heus rondel maar naamdicht evenzeer
 
Dat ik hiervoor tot ‘s  morgens vroeg moest waken
Net nu ik juist de nachtrust zo begeer
Ontdekte ik te laat, een harde leer
Rest mij de kreet die ‘k nimmermeer zal slaken:
Laat ik proberen ook zoiets te maken
 
 
Drs. P schreef ooit een rondel dat tegelijkertijd een acrostichon was. Zo’n werkje van de meester roept haast om een reactie. Dit rondel is ook een acrostichon, je leest het echter op en niet neer.

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Dichterschap

 

Is dit genoeg: een stuk of wat gedichten

Voor de bevestiging van een bestaan?”

Dat dichters dit soort vragen aan ons richten

Gebeurt wel meer. De lezer went eraan.

 

De dichter vreest, dat men hem zal betichten

Van zelfgenoegzaamheid en eigenwaan

En hoopt, in stilte met zijn roem begaan

De lezer voor zijn deemoed te doen zwichten.

 

Maar deze zegt: ”Jouw oeuvre boeit niet zo -

Het is een treurig en gebrekkig klad.

Leg neer die pen! Ik heb het al gehad.

 

Wou jij naast Dante, Poe, Rimbaud?                          

Genoeg! Verdwijn maar, met je stuk of wat

Jou siert uitsluitend het incognito.”