Willie in a nice new sash,
Fell in the fire and burned to ash.
Now, although the room grows chilly,
I haven't the heart to poke poor Billy.
                 ***
Little Willie mean as hell,
Threw his sister in the well!
Said his mother when drawing water,
"Sure is hard to raise a daughter."

De Little Willie, populair in Angelsaksiche landen, is een in principe vierregelig versje.
Het metrum is meestal een trochee (kort-lang) en wil nog wel eens rammelen. Kortom, typisch een versje dat in de volksmond ontstaat en de meeste zijn dan ook van anonieme schrijvers. Er wordt gewoonlijk een gruwelijke handeling in verricht door een gruwelijk kind, verteld op luchthartige toon, waar dan door omstanders laconiek of hooguit licht geïrriteerd op wordt gereageerd. Dit kind is meestal Little Willie geheten.
De inspiratiebron ligt in het boekje Ruthless Rhymes for Heartless Homes van Harry Graham uit 1899, hoewel daar geen enkele Willie in voorkomt.



Rijmschema

doorgaans aabb, maar ook abab enz.


Overige informatie

John O’Mill's  werk ademt helemaal dezelfde sfeer.
Beroemd zijn zijn regels:

'In Connecticut

In een waterput

verdronk mijn tante Eefje.

 

Nog jaren later

Dronk oom ‘t water

uitsluitend door een zeefje.'

 

wat sterk schatplichtig is aan Grahams

 

AUNT ELIZA
 

In the drinking well
                  Which the plumber built her,
Aunt Eliza fell…

                  We must buy a filter.

 


Meer informatie

Willie wou zijn vader helpen,

maar viel in de hakselaar.

Vader, om zijn bloed te stelpen,

harkte Willie bij elkaar.

 

Vader strafte met de cric

Willie voor zijn streken.

Vroom riep vader: ‘Zo kan ik

met ijzer handen breken’.

 

Leentje was heel diep gezonken

(Willie smeet haar in de sloot).

Goddank is ze niet verdronken

want ze was al dagen dood.

(Jaap van den Born)

Je ziet, het is niet moeilijk.

 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Een dichter

Een dichter laat de woorden dansen,
een dichter ziet wat jij niet ziet,
een dichter hoort in leed een lied
en ritme in gemiste kansen.

Een dichter proeft hoe klanken smaken,
een dichter is verslaafd aan taal,
het dichten is zijn diepste kwaal
en niemand kan hem beter maken.

Een dichter denkt in metaforen:
de liefde is een lome dans,
de dood een droom, een soort van trance,
een knipoog die je niet kunt horen

Een dichter lijkt zowat te zweven
hij kijkt met net die and’re blik
-daar zijn de mensen, hier ben ik-
hij leidt een iets intenser leven.


Dit is het inleidende gedicht uit de overmorgen te verschijnen bundel met lichte verzen Licht werk dat samen met Het leven van A tot Z zal verschijnen.