*
“Neem die blondine hier!”
(knipoog) “Geen schoolkind meer.
Zeldzaam wat die ons aan
schaamwaren biedt.
Kijk toch meneer wat een
uitvouwenswaardige
dame men hier in het
blad heeft geniet.”
*
(vragend) “Te openlijk?
Ja hoor, dat snap ik wel.
U slaat van wat men juist
weglaat op hol.”
(minzaam) “U geilt op het
speculatievere?
Oh, maar daar heb ik een
kastje van vol.”
*
“Liever geen plaatjesboek?”
(lachend) “Een doenertje!
Ha maar dan heb ik voor
u iets aparts.
Ruikt u maar eens aan dit
ejaculeerzalfje;
goedgekeurd door een
deskundige arts.”
* (rolt een kapotje uit)
“Rubber met ribbeltjes
dat bij herhaald gebruik
toch nog niet lekt.
Zelfs het hardnekkigste
episcopatenzaad
wordt er meteen mee tot
leven gewekt.”
(wordtvervolgd)
eenacter 2
- Gegevens
- Geschreven door Wilbert Friederichs
Uit het archief
Naar een idee van Jeroen Brouwers
Een goed idee, zo’n drankkast op je steen!
Een sleuteltje kreeg ieder van mijn vrinden.
’t Zijn Zeeuwen, zuinig, dus is iedereen
voor gratis schnaps hier nog een tijd te vinden.
Dacht ik. Maar nee, ’t zijn happers, een voor een:
wel zelden zag men drank zo snel verzwinden!
Al na een dag lag ik weer, doodalleen
in rust en stilte vredig te ontbinden.
Doodstil en doodalleen? O neen.
Vertroostend ruisen boven me de linden
en aanspraak heb ik hier van menigeen
die, net als mij, geen zon meer zal verblinden.
In geur van heiligheid stierf deez’ en geen.
En ik ging, ach, in geur van jajem heen.